Dworzec Wałbrzych Szczawienko był dużą stacją pasażersko-towarową. Został oddany do użytku w 1853 roku jako stacja pod nazwą Sorgau. Był to pierwszy dworzec kolei górskiej w Sudetach. 27 sierpnia 1945 roku została ona przemianowana na Słońsk Dolny. Dopiero w późniejszych latach został przemianowany na Wałbrzych Szczawienko. Budynek ma status zabytku.

Stacja uczestniczyła w pierwszych próbach elektryfikacji kolei podjętych przez Niemców. Aby testować nowe rozwiązania techniczne, potrzebowali trudnych, górskich warunków. W roku 1902 zaczęto prace nad elektryfikacją linii Świebodzice-Sędzisław. Podstacje elektrowni w tym celu wybudowano właśnie między innymi w Sorgau, czyli dzisiejszym Szczawienku. Stacja stała się centrum elektryfikacji tak ważnym, że przyjechały na niej wszystkie ewakuowane pociągi eklektyczne w czasie II wojny światowej. W czerwcu 1914 zostaje ukończona elektryfikacja linii Wałbrzych Szczawienko-Meziměstí. W tym samym roku kończy się budowa pierwszej elektrowozowni na Dolnym Śląsku. W latach 1877-1966 Wałbrzych Szczawienko był wielką stacją węzłową obsługującą 3 kierunki jazdy. Pracowało tu stu kolejarzy, dla których dookoła stacji wybudowano osiedle. Wszystkie konstrukcje z najnowszymi technicznie rozwiązaniami zostały wymontowane i wywiezione w 1945 roku w głąb Związku Sowieckiego.