Dworzec kolejowy w Pobiedziskach został wybudowany w 1872 roku. Przez dziesięciolecia tętnił życiem – to właśnie stąd mieszkańcy wsi i miasteczek wsiadali do pociągów jadących w stronę Poznania czy Gniezna. Budynek, charakterystyczny dla XIX-wiecznej architektury kolejowej, był świadkiem rozwoju miasta i jego przemian.

Z czasem, gdy znaczenie kolei lokalnej malało, dworzec coraz bardziej niszczał. W 2015 roku przebudowano perony i układ torów w ramach modernizacji linii kolejowej Poznań Wschód – Skandawa, ale sam budynek nie odzyskał wtedy świetności. Pasażerowie korzystali z nowych peronów, a dawny gmach stacji stopniowo pustoszał i wymagał pilnej interwencji.

Przełom nastąpił dopiero kilka lat później. W 2020 roku rozpoczęła się długo wyczekiwana modernizacja dworca – możliwa dzięki unijnemu dofinansowaniu w ramach Programu Inwestycji Dworcowych. Prace trwały blisko dwa lata i pochłonęły prawie 7 milionów złotych.

Podczas remontu starano się zachować zabytkowy charakter budynku. Renowacji poddano elewację z ceglanymi detalami, odtworzono stolarkę drzwiową i okienną w historycznym oliwkowo-zielonym kolorze, a na ścianach zamontowano podświetlane szyldy z nazwą stacji. Dzięki temu budynek nie tylko odzyskał dawną formę, ale też zyskał eleganckie oblicze, szczególnie efektowne nocą.
Wnętrza przeszły prawdziwą rewolucję. Dawne poczekalnie i kasy zamieniły się w nowoczesną przestrzeń. Zainstalowano pompę ciepła i system zarządzania budynkiem (BMS), zamontowano monitoring, a także wprowadzono udogodnienia dla osób z niepełnosprawnościami, takie jak winda i pętla indukcyjna.

I tak w miejscu, które przez dziesięciolecia kojarzyło się wyłącznie z podróżami, powstała nasza dzisiejsza bohaterka – Bibliostacja. Budynek, który kiedyś służył do zapowiadania pociągów, dziś zaprasza mieszkańców do spotkania z kulturą. To przykład udanej rewitalizacji, która nie tylko przywróciła blask zabytkowemu obiektowi, ale nadała mu zupełnie nowe życie.